Y’Arr! Sleeping With the Fishes.

First thing on our schedule was Whitehaven Beach. A beautiful white beach with a long sandbank, very special. On the third picture you can see my dad, right before a wave crashed into that rock and water splashed all over the place. My dad screamed a little, hihi. I think it startled him a bit.
Het eerste op onze planning was Whitehaven Beach. Een prachtig wit strand met een lange zandbank, erg speciaal. Op de derde foto kan je mijn papa zien, vlak voor er een golf tegen de rots botste en het water alle kanten op vloog. Mijn vader slaakte een gilletje, hihi. Ik denk dat hij zich wat had verschoten.

We had been told there are many little sharks and rays in the water near the beach. So I went looking for them. I saw about five of each. The sharks were hard to photograph. But it was so cool to see them swim around your feet.
Men had ons verteld dat er veel kleine haaien en roggen in het water zitten dicht bij het strand. Dus ik ging ze zoeken. Ik zag ongeveer vijf van elk. De haaien waren moeilijk om te fotograferen. Maar het was zo cool om ze rond je voeten te zien zwemmen.

We had a lovely time at Whitehaven Beach, but at some point we had to go back to the boat. 
We had een fijne tijd op Whitehaven Beach, maar op een bepaald moment moesten we terug naar de boot.

We went sailing and a lot of people got to help getting the sails up, including my dad.
We gingen zeilen en een hele hoop mensen mochten mee helpen om de zeilen omhoog te krijgen, inclusief papa.

Meanwhile I took the wheel (but not for long).
Ondertussen nam ik het stuur (maar niet voor lang).

It was very cool to sail. Apart from the boat going through the water and the noise of the wind, it was nice and quiet. No noise of the motor.
Het was erg cool om te zeilen. Buiten de boot die door het water ging en het geluid van de wind, was het lekker stil. Geen geluid van de motor.

After a few hours of sailing we went to a coral beach to watch the sunset. The crew had brought drinks and snacks. It soon attracted a little possum. It wasn’t afraid of anything and went straight for its goal. One of the crew members even got bitten in the toe. But eventually they were able to keep the possum away from the food and to make it leave.
Na een paar uur zeilen gingen we naar een koraalstrand om de zonsondergang te bekijken. De bemanning had hapjes en drankjes meegebracht. Het trok al gauw een kleine buidelrat aan. Hij was negens bang voor en ging recht op zijn doel af. Eén van de bemanningsleden werd zelfs in zijn teen gebeten. Maar uiteindelijk slaagden ze erin de buidelrat weg te houden van het eten en hem te doen weggaan.

The sunset was beautiful. Our ship fitted perfectly into the picture. Those other two boats should have buggered off.
De zonsondergang was erg mooi. Ons schip paste perfect in het plaatje. Die andere twee boten hadden moeten ophoepelen.

The next morning we went snorkeling. This time the reef was deeper and less pretty, but there were heaps of fish, that was very cool! The fish on the bottom right is a parrot fish. It’s very colorful, vey pretty!
De volgende ochtend gingen we snorkelen. Dit keer was het rif dieper en minder mooi, maar er waren hopen vissen, dat was erg leuk! De vis rechts onder is een papegaaivis. Ze is erg kleurrijk, erg mooi!

And even though there were that many fish, they didn’t bump into you and they didn’t allow for you to touch them.
En ook al waren er zo veel vissen, ze zwommen niet tegen je op en ze lieten het niet toe ze aan te raken.

Here’s another under water family photo.
Hier is nog een onderwater familiefoto.

Here’s some photos of the coral and a scuba diver.
Hier zijn wat foto’s van het koraal en een diepzeeduiker.

After snorkeling, the crew introduced us to their rope swing. I was the only one of the guests who tried it after the crew members had showed us how. It took the others several hours before they wanted to try it out. When I jumped with the rope, one of the crew members jumped in right after I fell into the water. The people on the boat were shouting “Shark! Shark!” and suddenly I was pulled down. But I knew there weren’t any sharks and I felt I was grabbed by a hand. It was a good joke, it had startled me. After that I tried swimming to the ladder to get on the boat again, but the current was too strong. They had to pull me to the ladder with the life buoy.
Na het snorkelen, introduceerden de bemanning ons aan hun slingertouw. Ik was de enige van de gasten die het probeerde nadat de bemanningsleden het ons voor hadden gedaan. Het duurde uren voor de anderen het wouden uitproberen. Toen ik met het touw sprong, sprong één van de bemanningsleden het water in vlak nadat ik in het water viel. De mensen op de boot waren “Haai! Haai” aan het roepen en plotseling werd ik naar beneden getrokken. Maar ik wist dat er geen haaien waren en ik voelde dat ik gegrepen werd door een hand. Het was een goede grap, ik had me verschoten. Daarna probeerde ik naar de ladder te zwemmen om terug op de boot te geraken, maar de stroming was te sterk. Ze moesten me naar de ladder toe trekken met een reddingsboei.

Several hours later all the young people were using the rope swing and afterwards we convinced the “seniors” to do so too. Eventually everyone did it! Here’s my mom. (Look at her face when she’s jumping, hihi! You can enlarge the picture.)
Na een aantal uur waren alle jonge mensen het slingertouw aan het gebruiken en daarna hebben we de “senioren” overtuigd het ook te doen. Uiteindelijk heeft iedereen het gedaan! Hier is mijn mama. (Kijk naar haar gezicht terwijl ze springt, hihi! Je kan de foto vergroten.)

And my dad went more than once. But I was actually surprised he didn’t go sooner. Normally he’s the first person to jump off a boat and swim in the sea.
En mijn papa ging meerdere keren. Maar ik was eigenlijk verbaasd dat hij niet eerder was gegaan. Normaal is hij de eerste om van een boot af te springen en in de zee te zwemmen.

Then I went again a couple of times.
Daarna ben ik ook nog een paar keer gegaan.

One of those times I crashed into the water. Woops!
Een van die keren, crashte ik in het water. Woeps!

Before sundown we got another snorkel opportunity. A lot of people chose not to go, because we would snorkel again in the morning. But I went, because this was the place with the highest chance of seeing a turtle while snorkeling. We had seen many from the boat already, but they dive down too quickly to take a photo.  
Voor zonsondergang was er nog een snorkelmogelijkheid. Veel mensen gingen niet, omdat we de volgende ochtend ook nog zouden gaan snorkelen. Maar ik ben gegaan, want dit was de plaats met de meeste kans om een schildpad te zien tijdens het snorkelen. We hadden er al veel gezien vanaf de boot, maar ze duiken te snel onder om er een foto van te maken.

This reef was closer to the surface, so it had more color and was a lot prettier.
Dit rif was dichter bij de oppervlakte, dus het had meer kleur en was veel mooier.

I had to be careful not to swim against it.
Ik moest oppassen dat ik er niet tegenaan zwom.

There were a lot of little fish in this coral. You can see them on the photo on the right.
Er waren veel kleine visjes in dit koraal. Je kan ze zien op de rechter foto.

And I saw a special fish! Some kind of ray shark. After some googling, I think it might have been a wobbegong. It looked like a ray that was covered in coral with a shark tail.
En ik zag een speciale vis! Een soort van roghaai. Na wat googelen, denk ik dat het misschien een wobbegong was. Het leek op een rog die bedekt was met koraal met een haaienstaart.

This evening the sunset wasn’t the most beautiful thing to watch, but the moonrise was. It was one of those big red moons. I have no proper picture though.
Deze avond was niet de zonsondergang maar de maanopkomst het mooist. Het was één van die grote rode manen. Ik heb wel geen fatsoenlijk foto.

The next day we went up to the highest point of the Whitsunday Islands. We had to walk/climb for an hour and a half, but it was definitely worth it. On our way up and down we saw three goannas. On the photo on the bottom it’s not that easy to see the head. Do you see that red little ball? Under it, slightly to the right, next to a little branche with another ball, is its eye. I hope this helps.
De volgende dag gingen we naar het hoogste punt van de Whitsunday Islands. We moesten anderhalf uur wandelen/klimmen, maar het was het zeker waard. Op onze weg naar boven en beneden, hebben we drie varanen gezien. Op de onderste foto is het niet zo gemakkelijk om het hoofd te zien. Zie je dat klein rood bolletje? Daaronder, een beetje naar rechts, langs een klein takje met nog een bolltje op, is het oog. Hopelijk helpt dit een beetje.

The Whitsunday Islands are absolutely stunning. So beautiful! That color the water has is so special!
De Whitsunday Islands zijn absoluut adembenemend. Zo prachtig! Die kleur dat het water heeft is zo speciaal!

Haha, up there, it was too hot again for my GoPro to take sharp pictures.
Haha, daarboven was het weer te warm voor mijn GoPro om scherpe foto’s te nemen.

The top was very dangerous, you could easily fall off! And my mom almost did! She’s so clumsy! We had to save her!
De top was erg gevaarlijk, je kon er gemakkelijk van af vallen! En dat deed mijn mama bijna! Ze is zo onhandig! We moesten haar redden!

Just kidding of course. She was just pretending. But you could still easily fall off though!
Grapje natuurlijk. Ze deed maar alsof. Maar je kon er thans wel gemakkelijk vanaf vallen.

After the walk, we returned to the ship and went back to Airlie Beach. No last snorkel opportunity. Lots of people were disappointed by that, because they didn’t snorkel yesterday evening, thinking they could snorkel today.
Na de wandeling gingen we terug naar het schip en gingen we terug naar Airlie Beach. Geen laatste snorkelmogelijkheid. Veel mensen waren hierdoor teleurgesteld, want ze waren de avond ervoor niet gaan snorkelen, denkende dat ze deze dag nog konden snorkelen.

We went back to the Waterfront B&B and got another nice room with a sea view.
We gingen terug naar het Waterfrond B&B en kregen nog een andere mooie kamer met zeezicht.

Overall it was an amazing trip. I had lots of fun on the 113 year old ((looks like a) pirate) ship, Solway Lass! Especially when they started calling me Khaleesi (Game of Thrones) every time I left or entered the ship and they checked me on the list.
In zijn geheel was het een fantastische trip. Ik had erg veel plezier op het 113 jaar oude ((lijkt op een) piraten)schip, Solway Lass! Zeker toen ze mij Khaleesi (Game of Thrones) begonnen te noemen iedere keer ik van en aan boord ging en ze me checkte op de lijst.

What a compliment!
Wat een compliment!

. M